Τα λόγια έχουν πια χάσει το νόημά τους… Εθνική, ανείπωτη, ασύλληπτη ή όπως αλλιώς θέλετε να την χαρακτηρίσετε, η τραγωδία που έπληξε την Αττική έχει πλέον πάρει βιβλικές διαστάσεις με δεκάδες νεκρούς, τεράστιες υλικές καταστροφές και ανυπολόγιστες ζημίες στο φυσικό περιβάλλον…
Και τι θα απομείνει στο τέλος; Πόνος για τις ζωές που χάθηκαν, θλίψη για τους κόπους ετών που παραδόθηκαν στις φλόγες, δάκρυα πάνω από τους νεκρούς και τα αποκαΐδια και ευχολόγια. Μια χώρα βυθισμένη στο πένθος, όπως συνέβη σε τόσες άλλες περιπτώσεις καταστροφών αυτής της κλίμακας και όπως δυστυχώς θα ξανασυμβεί στο μέλλον, όσο συνεχίζουμε να είμαστε ένα αστείο κράτος. Ένα κράτος χωρίς σοβαρές υποδομές, χωρίς αποτελεσματικό σχεδιασμό για την πρόληψη καταστροφών και χωρίς συντονισμό για την αντιμετώπισή τους. Ένα κράτος παρών μόνο όταν θέλει να μας αφαιμάξει φορολογικά και ωσεί παρών όταν πρέπει να μεριμνήσει για την επάρκεια των σωστικών μέσων, για τις καθυστερήσεις και τη γραφειοκρατία στην κατασκευή των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων, για την απουσία αντιπυρικών ζωνών, για την ανοχή στις αυθαίρετες κατασκευές σε δάση και αιγιαλούς, για την απουσία ελέγχων στην τήρηση ή μη των αντισεισμικών κανονισμών σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, για το επικίνδυνο σε πολλές περιπτώσεις οδικό δίκτυο…
Έτσι οι απλοί πολίτες, όχι άμοιροι ευθυνών αρκετές φορές, ακουμπάμε τη ζωή μας στα χέρια του Θεού, στην τύχη και στους ήρωες διασώστες, επαγγελματίες και εθελοντές. Από εκεί και πέρα μοιρολατρικά περιμένουμε τις ασύμμετρες απειλές, τον κάθε σύγχρονο Νέρωνα, τις διαθέσεις του Εγκέλαδου, του στρατηγού ανέμου ή του Μολώχ της ασφάλτου και εσχάτως τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής να κάνουν τη δουλειά τους…
Οι Κεφαλλονίτες που έχουμε ζήσει στο πετσί μας τη φρίκη της καταστροφής από σεισμούς, πυρκαγιές και πλημμύρες κλείνουμε σήμερα το γόνυ στους νεκρούς της Αττικής και ευχόμαστε από καρδιάς, γιατί τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, αυτή η τραγωδία να είναι πραγματικά η τελευταία. Ταυτόχρονα να αποτελέσει την αφορμή για να αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία και πρακτική. Πρώτα και κύρια σαν κράτος και δευτερευόντως ο καθένας μας ατομικά…
Πηγή: www.poulatakefalonias.gr
