Με πρωτοβουλία της UNESCO, η 26η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί από το 2019, ως «Παγκόσμια Ημέρα Ελιάς» με στόχο να ενθαρρύνει την προστασία της και να εκτιμήσει η διεθνής κοινή γνώμη τη σημαντική κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και περιβαλλοντική σημασία της.
Η καλλιέργεια της ελιάς στην Ελλάδα και ασφαλώς στα Πουλάτα και ολόκληρη την Κεφαλλονιά, αποτελεί διαχρονικά αγροτική εργασία που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και φανερώνει το αέναο δέσιμο του Έλληνα με την γη, τον διαρκή μόχθο του να την δαμάσουμε και τέλος την ανταμοιβή που λαμβάνει με τα όσα απλόχερα μας προσφέρει.
Και μετά την συγκομιδή που ακόμη συνεχίζεται στο χωριό μας, ο ευλογημένος καρπός της ελιάς θα πάρει το δρόμο του για το ελαιοτριβείο, σε μία επαναλαμβανόμενη διαδικασία που χάνεται στον χρόνο. Την διαχρονική αυτή σχέση του Κεφαλλονίτη με την ελιά, μας υπενθυμίζει εξάλλου και η αρχαιότερη μαρτυρία για την παρουσία της στο νησί μας, που έρχεται από το σπήλαιο της Δράκαινας στον Πόρο και χρονολογείται από την Ύστερη Νεολιθική περίοδο (5.600 – 4.800 π.Χ.).
Αλλά και στα Πουλάτα σώζονται ελαιόδεντρα που η περίμετρός τους υπερβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις τα 10 μέτρα, γεγονός που αποδεικνύει την παλαιότητα του είδους και στα μέρη μας. Και ας μην ξεχνάμε πως στο χωριό μας συναντά κάποιος και την διάσημη πλέον υπεραιωνόβια ελιά τη… «Ζαρόγρια», που πρώτος ο γνωστός φωτογράφος Παναγής Καβαλλιεράτος απαθανάτισε με τον φακό του.
Η ελιά είναι ένα δέντρο που αδιάκοπα εδώ και χιλιάδες χρόνια θρέφει , φωτίζει και θεραπεύει τον άνθρωπο, ταυτίζεται με υψηλά ιδανικά και εμπνέει τον πολιτισμό της Ελλάδας. Από τον Όμηρο μέχρι τον Ελύτη και από τους τοιχογράφους του Μινωικού πολιτισμού μέχρι τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο και τον Θεόφιλο. Και όπως έγραψε ο Ιωάννης Πολέμης…
“Ευλογημένο να ’ναι, ελιά, το χώμα που σε τρέφει, κι ευλογημένο το νερό που πίνεις απ’ τα νέφη, κι ευλογημένος τρεις φορές αυτός που σ’ έχει στείλει για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι”.
Πηγή: poulatakefalonias.gr
