Η πρωτομαγιάτικη εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών Επαρχίας Σάμης στα μαρτυρικά Μουζακάτα

Με μια σεμνή μα και ουσιαστική τελετή, όπως αρμόζει στην ιερότητα και στο ιστορικό φορτίο του χώρου, η Κίνηση Πολιτών Επαρχίας Σάμης, τίμησε χτες στα Μουζακάτα, έδρα του ΕΛΑΣ Σάμης στη διάρκεια της ιταλογερμανικής Κατοχής, την Εργατική Πρωτομαγιά, το ολοκαύτωμα του χωριού από τους Γερμανούς, στις 23-4-1944 καθώς και τους έξι εκτελεσθέντες πατριώτες από τους Γερμανούς,  στο Αργοστόλι τη Πρωτομαγιά του 1943.

Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης, είχε καλεστεί και αποδεχτεί τη πρόσκληση, ο συμπατριώτης μας ιστορικός συγγραφέας, Γιώργος Αλεξάτος. Λόγω όμως της “μάστιγας” της εποχής (covid 19 σε συγγενικό του πρόσωπο που ο ίδιος είχε καθημερινή επαφή), δεν μπόρεσε να παραστεί. Είχε όμως την ευγενή καλοσύνη, να στείλει χαιρετισμό και την ομιλία του.

Την εκδήλωση παρουσίασε το μέλος της Κίνησης, Γιάννης Διγαλέτος, ενώ τον χαιρετισμό και την ομιλία του Γιώργου Αλεξάτου, διάβασε το επίσης μέλος της Κίνησης, Αγγελίνα Μουστερή. Ο Κυριάκος Θωμάς, εκφώνησε ομιλία για την Εργατική Πρωτομαγιά και ο Τάσσος Καβαλλιεράτος διάβασε απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σπύρου Γρηγοράτου, αδελφού του καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Γεράσιμου Γρηγοράτου (Αστραπόγιαννου), στην περιοχή της Σάμης.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε, με κατάθεση γαρυφάλλων από τους παραβρισκόμενους, στο μνημείο της Αντίστασης που βρίσκεται στον χώρο και προσκλητήριο νεκρών. Κατόπιν  παραβρισκόμενοι στην εκδήλωση, κατευθύνθηκαν, στο “Μαγαζάκι της Δημητρούλας”,  ιστορικό καφενείο στα Ζερβάτα, (που οι ιδιοκτήτες του, Γεράσιμος και Δήμητρα  δεν ζουν πια, αλλά το λειτουργεί ο γιος τους), ήταν μέλη του αγώνα κατά των κατακτητών, αλλά και στέκι  αντιστασιακών από την περιοχή, που είχαν επιζήσει του αγώνα.

Τα Μουζακάτα, μπορεί για γραφειοκρατικούς λόγους να μην έχουν ενταχθεί στον Σύνδεσμο Μαρτυρικών Χωριών Ελλάδας, αλλά στη συνείδηση των ντόπιων, το χωριό είναι μαρτυρικό! Ένα χωριό που κάηκε ολοσχερώς από τους καταχτητές και οι κάτοικοι δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν σε αυτό, ένα χωριό που έδωσε τόσους νεκρούς στον Αγώνα και  οι περιουσίες που χάθηκαν, δεν μπορούν παρά να το καθιστούν μαρτυρικό στη συνείδηση των ντόπιων, αλλά και στους κατοίκους του νησιού μας. Για το λόγο αυτό, θεωρούμε πως ο δρόμος πρέπει να φτιαχτεί οριστικά, έτσι ώστε να είναι προσβάσιμος όλο τον χρόνο.

Η πρόσφατη πρόχειρη αποκατάστασή του από τον Δήμο Σάμης, δεν αποτελεί λύση. Με τη πρώτη βροχή η πρόσβαση στο χωριό, θα είναι δύσκολη έως αδύνατη. Η οριστική αποκατάστασή του είναι χρέος τιμής στους κατοίκους των Μουζακάτων, στους νεκρούς του χωριού και τέλος, χρέος στην ιστορική μνήμη. Γιατί αυτή είναι που διδάσκει και αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες για το μέλλον της πορείας ενός λαού.