Παρά τον… επιτέλους βροχερό καιρό, ξεκίνησε και φέτος το λιομάζωμα στα Πουλάτα. Η συγκομιδή του καρπού ενός δέντρου που εδώ και χιλιάδες χρόνια θρέφει, φωτίζει αλλά και θεραπεύει τον άνθρωπο. Ενός ευλογημένου δέντρου, ευλογημένου από τους Θεούς, που έχει ταυτιστεί με υψηλά ιδανικά και έχει εμπνεύσει τον πολιτισμό της χώρας μας και ολόκληρης σχεδόν της Μεσογείου.
Αν και η παρατεταμένη ξηρασία και η όψη των καρπών στην περιοχή μας, είχαν δημιουργήσει την αίσθηση ότι η παραγωγή θα ήταν μειωμένη, οι πρώτες ενδείξεις φανερώνουν πως τελικά φέτος θα έχουμε μία αρκετά καλή παραγωγή με υψηλή απόδοση.
Το μάζεμα της ελιάς αποτελεί διαχρονικά για την Κεφαλλονιά μία αγροτική εργασία που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και φανερώνει το αέναο δέσιμό μας με τη γη, τον μόχθο του ανθρώπου να τη δαμάσει και τέλος την ανταμοιβή για τα όσα απλόχερα μας προσφέρει. Κουραστική ασφαλώς διαδικασία, που ωστόσο τα σύγχρονα μέσα προσφέρουν πλέον αρκετές λύσεις για ευκολότερη και ταχύτερη συγκομιδή.
Ταυτόχρονα όμως, το λοιμάζωμα, αποτελεί και μία ευκαρία για όσους χωριανούς μας κατοικούν εκτός νησιού, να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα από την καθημερινότητα και να κοπιάσουν για το λάδι της χρονιάς τους…
Τη διαχρονική σχέση του Κεφαλλονίτη με την ελιά, μας υπενθυμίζει και η αρχαιότερη μαρτυρία για την παρουσία του δέντρου στο νησί μας, που έρχεται από το σπήλαιο της Δράκαινας στον Πόρο και χρονολογείται από την Ύστερη Νεολιθική περίοδο (5.600 – 4.800 π.Χ.).
Αλλά και στα Πουλάτα σώζονται ελαιόδεντρα που η περίμετρός τους υπερβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις τα 10 μέτρα, γεγονός που αποδεικνύει την παλαιότητα του είδους και στα μέρη μας. Και ας μην ξεχνάμε πως στο χωριό μας συναντά κάποιος και την διάσημη σε όλη την Ελλάδα “Ζαρόγρια”. Την υπεραιωνόβια ελιά με πρόσωπο ηλικιωμένης γυναίκας, που πρώτος ο απαθανάτισε με τον φακό του ο γνωστός φωτογράφος Παναγής Καβαλλιεράτος.
Και μετά την συγκομιδή, ο ευλογημένος καρπός της ελιάς θα πάρει το δρόμο του για τα ελαιοτριβεία, προκειμένου το παρθένο ελαιόλαδο να καλύψει τις οικογενειακές κατά κύριο ανάγκες μας. Άλλωστε, η παραγωγή στα Πουλάτα σχετίζεται σχεδόν αποκλειστικά με οικιακή χρήση.
Εκτός όμως από δώρο της φύσης, η ελιά έχει αποτελέσει διαχρονικά πηγή έμπνευσης για κορυφαίους δημιουργούς. Από τον Όμηρο μέχρι τον Ελύτη και από τους τοιχογράφους του Μινωικού πολιτισμού μέχρι τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο και τον Θεόφιλο.
Και όπως έγραψε ο Σοφοκλής στον περίφημο ύμνο της ελιάς στην τραγωδία του “Οιδίποδας επί Κολωνώ”:
Εδώ φυτρώνει ένα δέντρο. Είναι η ελιά με τ’ ασημένια φύλλα. Η ελιά που στεφανώνει τα παιδιά μας. Η ελιά που κανένας δεν τολμά να ξεριζώσει, γιατί απάνω της είναι στραμμένο το βλέμμα του ιερού προστάτη της του Δία, και η αστραφτερή ματιά της Αθηνάς…
Καλή λαδιά σε όλους!
Πηγή: poulatakefalonias.gr
