Είναι αλήθεια πως το τελευταίο εξάμηνο η Κεφαλλονιά έχει υποστεί τέσσερα σημαντικά πλήγματα που σχετίζονται με την ποιότητα της ζωής μας, αλλά και με τις αναπτυξιακές προοπτικές του νησιού μας. Επιχειρώντας μια συνοπτική αναδρομή, η αρχή έγινε με την αναστολή λειτουργίας του τμήματος Εθνομουσικολογίας του Ιονίου Πανεπιστημίου στο Ληξούρι και ακολούθησαν, η όπως αποδείχθηκε ευτυχώς, αχρείαστη μεταφορά των κλινών ΜΕΘ από το Νοσοκομείο Αργοστολίου σε άλλες δομές υγείας της χώρας και αυτή την εβδομάδα, η κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου και της Εταιρείας Διαχείρισης Αποβλήτων Κεφαλλονιάς & Ιθάκης. Μάλιστα οι δύο τελευταίες αποφάσεις εντάσσονται στο πλαίσιο του νέου περιβαλλοντικού νομοσχεδίου που έχει πυροδοτήσει σειρά αντιδράσεων από περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς.
Διαχρονικά, πίσω από τις όποιες κυβερνητικές αποφάσεις τις περισσότερες φορές κρύβεται η φιλοσοφία του πολιτικού χώρου που η εκάστοτε κυβέρνηση εκπροσωπεί στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού και πρακτικών συγκέντρωσης αρμοδιοτήτων και περιορισμού κόστους. Φυσικά δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που οι αποφάσεις έχουν ως κίνητρο την εξυπηρέτηση μικροκομματικών ή συντεχνιακών συμφερόντων, την ικανοποίηση της κομματικής πελατείας ή ακόμη ιδεοληψίες και ιδεολογήματα.
Το ερώτημα είναι πλέον, με ποιο τρόπο δύναται να αντιδράσει μια κοινωνία όταν μια ή περισσότερες αποφάσεις την βρίσκουν καθολικά αντίθετη και θεωρεί ότι θίγουν τα συμφέροντά της, καταργούν κεκτημένα ή βάζουν εμπόδια στην αναπτυξιακή της προοπτική όπως η ίδια την αντιλαμβάνεται. Προφανώς και η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση είναι η προφορική ή γραπτή διαμαρτυρία που μπορεί κλιμακούμενα να φτάσει από την απεργιακή κινητοποίηση και από την χρήση βέτο σε θεσμικά όργανα έως την παραίτηση αιρετών από τις θέσεις τους. Ταυτόχρονα όμως, σε μια εποχή που τα πάντα μετασχηματίζονται με ταχύτατους ρυθμούς και κινούνται γύρω από όρους οικονομίας, την επιχειρηματολογία μας ως πολίτες και ως οργανωμένες συλλογικότητες, όποια μορφή και αυτές έχουν, θα πρέπει να ενισχύουν οικονομοτεχνικές αναλύσεις, μελέτες σκοπιμότητας και ότι άλλο δύναται να αποδείξει ότι οι συνέπειες της λήψης μια απόφασης είναι δυσμενέστερες της διατήρησης του υφιστάμενου status.
Σε αυτή την λογική οφείλουμε να κινηθούμε αν θέλουμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει τροποποίηση των αποφάσεων που αφορούν στα παραπάνω ύψιστης σημασίας θέματα που απασχολούν το νησί μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ως προς την αναγκαιότητα λειτουργίας Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στην Κεφαλλονιά θα πρέπει να προτάξουμε: α) Το γεγονός ότι το κόστος μεταφοράς ασθενών σε νοσοκομεία εκτός νησιού, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό γίνεται με αεροδιακομιδές, αλλά και το κόστος για τις οικιακές οικονομίες λόγω της αναγκαστικής παρουσίας συνοδών, είναι μεγαλύτερο από το κόστος λειτουργίας μιας ΜΕΘ και το μισθολογικό κόστος του αναγκαίου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. β) Τις απαιτήσεις των tour operators για την παροχή υψηλού επιπέδου ιατρικών υπηρεσιών στους τόπους προορισμού των πελατών τους, ειδικά των υψηλού εισοδηματικού επιπέδου στους οποίους και προσβλέπουμε, και αντίστοιχα τα σημαντικά διαφυγόντα κέρδη για την τοπική και συνεπώς την εθνική οικονομία. γ) Το ίδιο το Σύνταγμα που προβλέπει την πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες υγείας. Αν αναλογιστούμε δε ότι με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία στην χώρα μας αντιστοιχεί μια κλίνη ΜΕΘ για κάθε 15.790 κατοίκους, γίνεται αντιληπτό ότι ο Νομός μας δικαιούται κατ’ ελάχιστον 2,47 κλίνες.
Αντίστοιχα για την κατάργηση του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Αίνου, θα πρέπει να προτάξουμε το γεγονός ότι είναι οικονομικά, τεχνικά και θεσμικά άτοπο έως και προσβλητικό για την Κεφαλλονιά να αποτελεί παράρτημα ενός νέου φορέα με έδρα την Ζάκυνθο (!!!) και όχι αυτοτελή οργανισμό. Και αυτό γιατί αποτελεί το θεσμικό φορέα διαχείρισης όλων των προστατευόμενων περιοχών του Νομού μας που περιλαμβάνουν τον Εθνικό Δρυμό που έχει μεταξύ άλλων χαρακτηρισθεί σε διεθνές επίπεδο ως Ευρωπαϊκό Βιογενετικό Απόθεμα, έξι περιοχές του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura εκ των οποίων οι δύο θαλάσσιες και ευελπιστούμε εντός του 2021 το Γεωπάρκο Κεφαλλονιάς. Φυσικά στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε τα Ευρωπαϊκά και Εθνικά προγράμματα που ο φορέας διαχειρίζεται και εν γένει την τεράστια προσφορά του σε περιβαλλοντικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Στην ίδια λογική θα πρέπει να κινηθούμε τόσο ως προς την κατάργηση της Εταιρείας Διαχείρισης Αποβλήτων με τις σοβαρότατες οικονομικές επιπτώσεις αλλά και τις συνέπειες στην καθημερινότητά των καθαρότερων νησιών της χώρας, όσο και ως προς την λειτουργία του υπό αναστολή Πανεπιστημιακού Τμήματος, αποδεικνύοντας εμπράκτως την ανάγκη ακύρωσης των αποφάσεων και τα οφέλη που θα προκύψουν από αυτές σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Αγώνας και δράση λοιπόν με συντεταγμένο και οργανωμένο τρόπο, κινητοποιώντας όλες τις φίλιες πολιτικές και παραγωγικές δυνάμεις εντός και εκτός Κεφαλλονιάς, αναδεικνύοντας την ανάγκη στήριξης της νησιωτικότητας και δη μιας Περιφέρειας της οποίας η συνοχή και ενότητα, με ανάλογες αποφάσεις, συχνά θέτονται εν αμφιβόλω και τέλος προτάσσοντας το συμφέρον του τόπου μας πάνω από το όποιο προσωπικό ή κομματικό. Εξάλλου στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και η παραδοχή των λαθών, έστω και την δωδεκάτη ώρα, μόνο θετικά μπορεί να αξιολογηθεί.
Πηγή: www.poulatakefalonias.gr
