Εχθές ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας ανακοίνωσε 14 νέα κρούσματα Covid-19 στην Κεφαλλονιά, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό τους σε 102 που αναλογούν σε 262 κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους. Ωστόσο στο επίπεδο των τελευταίων 7 ημερών, ο Νομός μας παρουσιάζει κατά μεσο όρο 9,52 κρούσματα ημερησίως ανά 100.000 κατοίκους που τον τοποθετούν πίσω από μόλις από 8 Νομούς ή Περιφερειακές Ενότητες της χώρας. Ενδεικτικό της επιδείνωσης της κατάστασης στο νησί μας, είναι ότι από τις 6 Φεβρουαρίου τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αυξήθηκαν κατά 34,2% ενώ το ίδιο διάστημα σε πανελλήνιο επίπεδο η αύξηση ήταν της τάξης του 4,3%.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, θα πρέπει να αναμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις και των επόμενων ημερών για να διαπιστώσουμε αν τελικά υπάρχει και σε τι βαθμό μεγαλύτερη διασπορά. Ελπίδα όλων μας είναι φυσικά ο αριθμός των νέων κρουσμάτων να είναι ο μικρότερος δυνατός και να περάσουμε αυτόν τον κάβο αβρόχοις ποσί.
Αναμφίβολα αυτό που προέχει είναι η υγεία των ασθενών, ιδιαίτερα του συμπολίτη μας που νοσηλεύεται στην ΜΕΘ του νοσοκομείου του Πύργου και ο οποίος έχει τις ευχές όλων για ταχεία ανάρρωση και επιστροφή στο νησί μας. Κατά συνέπεια, η απόδοση τυχόν ατομικών ευθυνών, από όπου και αν προέρχεται, είναι απαγορευτική. Άλλωστε από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε αυτή η υγειονομική περιπέτεια, είχαμε τονίσει πως θα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού την κοινωνική μας συνοχή. Και αυτό γιατί ακραίες φωνές ή αντιδράσεις οδηγούν σε κοινωνικό αυτοματισμό και αυτός με την σειρά του σε κοινωνικό κανιβαλισμό με απρόβλεπτες συνέπειες. Ωστόσο, το ποιοι παράγοντες έφταιξαν συνολικά και φτάσαμε σε αυτό το σημείο στον Δήμο μας, αλλά και σε πολλές ακόμη περιοχές της χώρας, είναι γνωστό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως αποτελεί δικαίωμά μας να αρνούμαστε την ύπαρξη του κορονοϊού, να θεωρούμε ότι αποτελεί μια παγκόσμια συνωμοσία, ή ότι απλώς έχει δοθεί μεγάλη διάσταση σε μία ασθένεια που μας απειλεί όσο η κοινή γρίπη. Είναι όμως ταυτόχρονα υποχρέωσή μας, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο καθημερινότητας, να προστατεύσουμε την υγεία των διπλανών μας, καθώς αποτελεί το δικό τους θεμελιώδες δικαίωμα.
Είναι δικαίωμά μας να θεωρούμε ότι στερούμαστε των ατομικών μας ελευθεριών με τους περιορισμούς ή τις απαγορεύσεις στις συγκεντρώσεις σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους, στην κυκλοφορία ή στις μετακινήσεις μας εκτός Νομού. Αποτελεί όμως συνταγματική υποχρέωσή μας να τηρούμε τις αποφάσεις των αρχών και να μην θέτουμε σε κίνδυνο την ζωή όσων τις σέβονται, αλλά και ταυτόχρονα να μην αμφισβητούμε στην πράξη το καθεστώς της ισονομίας, της ισότητας και της ισηγορίας που με αγώνες όλων έχει κατακτηθεί. Όπως έγραψε ο κορυφαίος στοχαστής και φιλόσοφος Ιμμάνουελ Κάντ, «Η ελευθερία του ενός, σταματά εκεί που αρχίζουν να θίγονται τα όρια της ελευθερίας των άλλων».
Είναι δικαίωμά μας να ζητάμε αυστηρά μέτρα ελέγχου στις πύλες εισόδου των νησιών μας με θερμομετρήσεις και rapid tests στους έχοντες ανάγκη μετακίνησης για επαγγελματικούς ή προσωπικούς λόγους. Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους που ενέχουν οι μετακινήσεις μας, ειδικά από “κόκκινες” περιοχές, είναι υποχρέωσή μας να λαμβάνουμε τα αναγκαία μέτρα προστασίας πριν και μετά το ταξίδι μας και φυσικά ευθύνη μας να καθόμαστε στο σπίτι αν είμαστε ασθενείς ή έχουμε έστω και την παραμικρή υπόνοια ασθένειας. Καμία ανάγκη μετακίνησης δεν μπορεί να είναι ισχυρότερη της ανάγκης προστασίας της δημόσιας υγείας.
Έχουν απόλυτο δίκιο οι επιχειρηματίες να διαμαρτύρονται για τα κλειστά καταστήματα, οι εργαζόμενοι σε αναστολή για τα επιδόματα πείνας και οι άνεργοι για την απώλεια της εργασίας τους. Όλοι μας λίγο ως πολύ έχουμε βρεθεί σε κάποια ανάλογη κατάσταση, όντας οι αφανείς “παράπλευρες απώλειες” της πανδημίας. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, τα lockdown ή οι επιβαλλόμενοι περιορισμοί σε επαγγελματικούς κλάδους που εξ αντικειμένου αποτελούν χώρους συγχρωτισμού μεγάλου αριθμού ατόμων, είναι δυστυχώς αναγκαίο κακό.
Είναι τέλος δικαίωμα όλων μας να απαιτούμε ένα κραταιό σύστημα υγείας και αντίστοιχα υποχρέωση του κράτους να δουλεύει σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση. Ειδικά στην Κεφαλλονιά, έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε αδικημένοι ή ακόμη και πολίτες δεύτερης κατηγορίας, με τις ευθύνες του πολιτικού προσωπικού για την κατάσταση των δομών υγείας να είναι τεράστιες και διαχρονικές. Ωστόσο είναι και δική μας υποχρέωση να προστατεύσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, το υπάρχον σύστημα με τις όποιες δομικές του αδυναμίες.
Η υφιστάμενη κατάσταση, αλλά και η επί τα χείρω κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί στον τόπο μας, απαιτούν από όλους μας την μέγιστη δυνατή ψυχραιμία, σοβαρότητα και επίδειξη ατομικής και κοινωνικής ευθύνης. Είναι η στιγμή που θα πρέπει επιτέλους να εφαρμόσουμε πιστά τις οδηγίες των υγειονομικών αρχών, ώστε να επιστρέψει το συντομότερο δυνατόν η κανονικότητα. Για όλους.
Πηγή: poulatakefalonias.gr
